Een geiser is een warmwaterbron die wordt gekarakteriseerd door het met tussenpozen de lucht in spuiten van water en stoom. Het woord geiser komt van ‘geysir’, de naam van een bekende geiser bij Haukadalur, IJsland. Deze naam komt weer van het IJslandse werkwoord gjósa, wat ‘spuiten’ betekent.

Geisers zijn tijdelijke geologische verschijnselen, met een maximale levensverwachting van rond de 1.000 jaar. Geisers worden vooral aangetroffen in vulkanisch actieve gebieden. De vorming van geisers is afhankelijk van bepaalde hydrogeologische omstandigheden, die enkel op een paar plekken op aarde voorkomen. Geisers zijn dus een zeldzaam fenomeen.

De activiteit van de geiser wordt beïnvloedt door de aanwezigheid van magma. Oppervlaktewater dat aanwezig is in de buurt van een geiser, werkt zich een weg naar beneden totdat het in contact komt met het door magma verwarmde gesteente. Het warme gesteente zorgt ervoor dat het water gaat koken en uitzetten, waardoor de druk in de geiser toeneemt en de geiser tot uitbarsting komt. Hierbij spuit een mengel van warm water en stoom uit de oppervlakteopening van de geiser de lucht in.